تدریس گرامر به روش خلاقانه
زبان یک وسیله ارتباط جمعی بوده که برای یادگیری آن نیازمند بکارگیری منطقی بین کلمات می باشیم که دستور زبان نامیده می شود.
لازم به ذکر است که یادگیری دستور زبان (Grammar) یکی از مسائل بحث برانگیزی در چند دهه ی گذشته بوده است که به دو روش استقرائی و استنتاجی تدریس می شده است و در مواردی امروزه هم تدریس می شود. انتقادهای فراوانی به این دو روش تدریس وارد است مهمترین انتقاد این است که تا حدی خسته کننده و معلم محور می باشد.
در دو دهه ی گذشته، تحقیقات بیشمار به عمل آمده و نشان می دهد که بکارگیری تکنیکهای متنوع نه تنها سرعت یادگیری زبان آموز را بالا می برد بلکه آن را مفرح تر و تنوع زیادی به فضای آموزشی می دهد و زبان آموز به طور ناخود آگاه دستور زبان را فرا خواهند گرفت. در نتیجه هر چقدر درک دستور زبان تقویت شود و زبان آموز به درک بالایی از گرامر زبان دوم برسد، شنیداری او نیز به وضعیت مطلوبتری خواهد رسید. به عنوان مثال، اگر هدف تدریس زمان گذشته ( یا هر گرامر دیگری) باشد، بر اساس روش تدریس استقرایی، معلم ساختار یا فرم گرامر را توضیح داده و بعد مثال هایی را با توجه به قانون گرامر ارائه شده مطرح می کند و بعد از زبان آموز خواسته می شود تا مثالهای مشابه ارائه دهد روشی که همگی ما با آن آشنایی کامل داریم و یا اگر از روش استنتاجی (Inductive) استفاده شود که در آن معلم مثالهایی را ارائه می دهد و در پایان به فرم یا گرامر مورد نظر می رسد.
گذشته فعل + فاعل :روش استقرائی (Deductive)
.I was at home : روش استنتاجی (Inductive)
.I studied En. yesterday
...... + گذشته فعل + فاعل
در حالی که می توان قسمتی از فیلم آموزشی که زمان گذشته را نشان می دهد را برای زبان آموزان پخش کنیم و بعد با کمک خود زبان آموز جملات ( شامل زمان گذشته) را روی تخته نوشته و با مطرح کردن سوالاتی زمان مورد نظر (گذشته) را متذکر می شویم. در مرحله بعد با فعالیتی متفاوت، به عنوان مثال با مرتب کردن کلمات نوشته شده روی تکه های کوچک کاغذ جمله سازی کنند، یا اینکه فایل صوتی پخش شود که متن آن در دسترس زبان آموزان نیست و بعد از هر جمله معلم pause کند و زبان آموزان جملات را تکرار کنند و کارهای متنوع دیگری که با خلاقیت معلم فضای آموزشی تنوع بخشیده و به طور نا خودآگاه یادگیری صورت گیرد و این کاری است که ما درمجموعه آموزشگاههای پرستو دانش انجام می دهیم.