آیا تدریس گرامر ارزش این همه وقت و انرژی را دارد یا نه؟

دکتر محمد جواد احمدیان (مدیر گروه زبان دانشگاه لیدز انگلستان) در این رابطه می گوید:

نکته اول و مهمی که باید در نظر بگیریم این است که با بررسی زبان آموزانی که یادگیری انگلیسی را در سنین بزرگسالی و در محیط انگلیسی زبان شروع کردند به این نتیجه می رسیم که این افراد اگر کلاس نرفته باشند، اگر به طور مستقل خودشان روی گرامر و واژگان تمرکز نکرده باشند حتی با گذشت ده سال یا بیش تر هنوزغلط های گرامری، واژگانی و تلفظی زیادی دارند. علت چیست؟ علت این است که این افراد توجه شان بیشتر به معنا بوده است. اینکه بتوانند با انگلیسی زبانان در آن محیط ارتباط برقرار کنند و منظورشان را برسانند. حتی اگر جمله ای که می گفتند از نظر گرامری غلط هم بوده تا زمانی که منظورشان را می رساندند فرد انگلیسی زبان به آنها نمی گفته است که انگلیسی را اشتباه تولید می کرده اند.

نکته ی مهم بعدی این است که به واسطه ی قوای ذهنی که داریم می توانیم ساختار و گرامر زبان را به صورت آگاهانه تجزیه و تحلیل بکنیم، قواعدش را جدا کنیم و بعد آنها را در تمرینات و در موقعیتها و جملات مختلف استفاده بکنیم تا به صورت اتوماتیک در بیاید. تجربه معلمان ، زبان آموزان و محققان نشان داده است که به خصوص برای ساختارهای دشوار گرامری، این تجزیه و تحلیل گرامر و بعد از آن، داشتن تکرار و تمرین بر روی آن ساختار، در جملات و موقعیتهای مختلف، چیزی است که به روانی کلام و درست استفاده کردن آن ساختار منجر می شود. در واقع ما نمی توانیم از قسمت تجزیه و تحلیل ساختار یا گرامر زبان غافل شویم. همان طور که گفتیم در بیشتر ساختارهای سخت زبان از تجزیه و تحلیل گرامر شروع می کنیم و بعد آن ساختار را در محیطهای مختلف ، در موقعیت های مختلف و در جملات مختلف استفاده می کنیم،و آن قدر تکرار و تمرین می کنیم تا اینکه به اتوماتیک و روان صحبت کردن برسیم. البته بعد از مدتی ممکن است آن قاعده را فراموش بکنیم و به طور ناخودآگاه و به صورت اتوماتیک آن ساختار را بسازیم.

بنابراین تدریس و یادگیری گرامر قطعا ارزش وقت و انرژی گذاشتن را دارد.البته این کار، حتما باید همراه با استفاده از تعداد زیادی مثال در موقعیت های مختلف باشد.